› ‹

ΕΡΓΟΝ
Θωμάς Δούζης, Γιώργος Δούζης

Τι μορφή παρουσίαζε αρχικά η οικογενειακή σας επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη;
Να σας πω τι συμβαίνει με την οικογένεια μου και τα τρόφιμα. Στην οικογένεια μας τα τρόφιμα τα βλέπουμε σαν δουλειά. Ο παππούς μου είχε αλλαντοζυθοπωλείο στην Θεσσαλονίκη, ο πατέρας μου πάντα δούλευε σε πολυεθνικές τροφίμων, οπότε είχαμε συνδυάσει τη λέξη δουλειά με τα τρόφιμα.

Πείτε μου δυο λόγια για εσάς: που μεγαλώσατε, τι σπουδάσατε;
Ο Θωμάς έχει σπουδάσει εφαρμοσμένη πληροφορική και εγώ σπουδάζω μαθηματικά. Οι σχολές και των δυο μας δεν έχουν καμία σχέση με τα τρόφιμα απλά δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τους εαυτούς μας να δουλεύουν σε κάτι διαφορετικό.

Πως, πότε ξεκινάει η ιστορία του Ergon;
Η ιστορία του ergon ξεκινάει το 2007. Τέλη του 2007, όταν βγήκε το πρώτο προϊόν, το μέλι. Το μέλι λεγόταν και λέγεται ακόμα, είναι στα ράφια, «μέλισσας έργον». Τότε δεν υπήρχαν ούτε μπακάλικα, ούτε εστιατόρια «Εrgon». Βγάλαμε αυτό το προϊόν και βγήκαμε να το πουλήσουμε σε καταστήματα στην Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα. Πηγαίναμε σε εκθέσεις εδώ, στα καταστήματα, μετά πήγαμε σε εκθέσεις του εξωτερικού και καταφέραμε και κάναμε και τις πρώτες εξαγωγές. Μόλις είδαμε ότι μπορούμε να το κάνουμε, μετά αρχίσαμε και δημιουργούσαμε και άλλα προϊόντα, όπως όσπρια από τις Πρέσπες ,γης έργον, μετά έγινε το λάδι, ελιάς έργον, ο τόνος Αλοννήσου και κάποια άλλα προϊόντα με ψαρικά που λέγονται θάλασσας έργον. Έτσι δημιουργήθηκαν πολλές κατηγορίες προϊόντων και φτάσαμε σε ένα σημείο να έχουμε γύρω στα 150 προϊόντα οπότε είπαμε ότι μπορούμε να τροφοδοτήσουμε ένα ολόκληρο μπακάλικο. Τότε το 2011, φτιάξαμε τα «Ergon ελληνικά παντοπωλεία». Το concept ήταν «μικροί παραγωγοί από όλη την Ελλάδα». Και φτάσαμε σε σημείο να έχουμε 150 παραγωγούς 1500 προϊόντα, όλα ελληνικά. Το καλοκαίρι του 2011 σκεφτήκαμε μαζί με τον Δημήτρη Σκαρμούτσο ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα εστιατόριο με μενού βασισμένο σε αυτά τα προϊόντα, ένα μεζεδοπωλείο, όπως θέλαμε.

Τι ακριβώς σημαίνει ο όρος «μεζεδοπαντοπωλείο»;
Ο παππούς μου είχε ένα αλλαντοζυθοπωλείο, δηλαδή είχε ένα μπακάλικο που σέρβιρε την μπύρα με διάφορους κρύους μεζέδες, τυριά, αλλαντικά… Εμείς προσπαθήσαμε αυτό να το φέρουμε στο 2013. Αυτή είναι η έννοια του «μεζεδοπαντοπωλείου».

Αν και αντιλαμβάνομαι ότι είναι σαν να σας βάζω να διαλέξετε ανάμεσα στα «παιδιά» σας, θα ήθελα να μου αποκαλύψετε σε ποια προϊόντα έχετε «αδυναμία», ποια είναι τα αγαπημένα σας σήμερα και γιατί.
Είναι δύσκολη ερώτηση, πολύ. Θα ξεχωρίσω το άλειμμα καπνιστού σολομού. Είναι αδιανόητα νόστιμο. Πρέπει να το δοκιμάσετε. Θα ξεχωρίσω επίσης τον τόνο Αλοννήσου και το μέλι που είναι το πρώτο μας προϊόν.

Κάποια συσκευασία σας αναγράφει «Πιπεριές Φλωρίνης από.. την Φλώρινα»; Στην περίπτωση σας δεν κάνουμε λόγο απλά για «έμφαση» στα ελληνικά προϊόντα αλλά για ένα είδος «αφοσίωσης» σε αυτά. Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να βρείτε νοστιμιές από όλη την Ελλάδα, από ντόπιους παραγωγούς αλλά και να βασιστείτε εξ ολοκλήρου σε αυτές για να υλοποιήσετε το εγχείρημα σας;
Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε τους παραγωγούς. Είχαμε συνδυάσει τα πάντα με αυτό: τις διακοπές, τα ταξίδια μας. Πηγαίναμε στη Λευκάδα και το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να πάμε στην Εγκλουβή να βρούμε φακή Εγκλουβής. Πηγαίναμε στην Αλόννησο και ψάχναμε που υπήρχε τόνος Αλοννήσου. Πηγαίναμε στην Ήπειρο, στο Μέτσοβο και ψάχναμε τυροκομείο, όπως και στη Νάξο. Η οργάνωση και συντονισμός όλων αυτών των παραγωγών παραμένει το πιο δύσκολο κομμάτι στη δουλειά μας μέχρι και σήμερα, αλλά σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να έρχονται οι παραγωγοί σε εμάς, να μας λένε για παράδειγμα: Είμαι από την Κρήτη, βγάζω παξιμάδια και θα ήθελα να γίνουν «ergon».

Πόσες διαφορετικές ετικέτες-προιόντα «ergon» μπορούμε να βρούμε σήμερα στα ράφια;
Κοντά στις 1000.

Θα τολμούσαμε να πούμε ότι τα προϊόντα σας αλλά και οι χώροι που έχετε δημιουργήσει, έχουν κατορθώσει ένα παράδοξο. Έχουν αποδομήσει την παράδοση και το μοντέρνο, τα έχουν συνθέσει αλλά και αναδείξει σε κάτι νέο. Όχι σε κάτι που απλώς φέρει την λεζάντα του «μεταμοντέρνου» αλλά σε κάτι πραγματικά «δικό σας». Τι έχετε να μας πείτε σχετικά με αυτό;
Αυτός ήταν ο αρχικός σκοπός. Θέλαμε να φτιάξουμε ένα παντοπωλείο στο 2011. Μας εκνεύριζε όταν μας έλεγαν delicatessen, gourmet.. Τους διορθώναμε αμέσως και τους λέγαμε ότι είναι μπακάλικο αλλά εκσυγχρονισμένο. Αυτό είπαμε και στους αρχιτέκτονες και νομίζω ότι κατάφεραν να το αποδώσουν πολύ καλά. Είμαστε ένα παντοπωλείο που απευθύνεται καθημερινά στην νοικοκυρά. Πουλάμε χύμα όσπρια, γάλα, ψωμί δεν θέλουμε να μας θεωρούν delicatessen.

Πότε γίνεται ο chef Δημήτρης Σκαρμούτσος μέλος της ομάδας σας; Είναι στην ουσία ο υπεύθυνος για την «μαγειρεμένη εκδοχή» των προϊόντων σας;
Καταρχήν με τον Δημήτρη είμαστε φίλοι. Όταν του είπαμε την ιδέα του άρεσε πάρα πολύ και μαζί χτίσαμε την ιδέα του μεζεδοπωλείου. Αυτό ξεκίνησε στην Χαλκιδική, στο πρώτο μεζεδοπωλείο που φτιάχτηκε, με το μενού βασισμένο στα προϊόντα του παντοπωλείου. Θα σας πω ότι για ένα καλοκαίρι για να βρεις τραπέζι έπρεπε να το κλείσεις τουλάχιστον δύο βδομάδες πριν.

Η εγχώρια αναγνώριση για σας σήμερα φαντάζει μάλλον ήδη πεπερασμένη. Βραβεία, ενθουσιώδη αφιερώματα στον “Guardian”, ο Jamie Oliver να αποδεικνύει την προτίμηση του σε εσάς στο εστιατόριο του στο Notting Hill,... Νιώθετε ότι είναι απλό το να διαχειριστείτε την επιτυχία στις διαστάσεις που λαμβάνει;
Η επιτυχία δεν πιστεύω ότι έχει έρθει… Ακόμα προσπαθούμε. Σκοπός μας είναι να ανοίξουμε και άλλα καταστήματα, αν όχι στην Ελλάδα, στο εξωτερικό. Δεν θέλω να πω ότι έχουμε φτάσει στην επιτυχία.

Επιτέλους και στην Αθήνα λοιπόν. Πως έτυχε στην περίπτωση σας να μεσολαβήσουν τόσοι άλλοι ενδιάμεσοι σταθμοί στη αναμενόμενη ελληνική επιλογή για άνοιγμα καταστημάτων στις μεγάλες πόλεις: Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και πως αισθάνεστε που βρίσκεστε σήμερα εδώ;
Θέλαμε να είμαστε λίγο πιο έτοιμοι για την Αθήνα για αυτό και την «περικυκλώσαμε» θα λέγαμε. Πάντα θέλαμε να κατεβούμε στην Αθήνα και νομίζω πως τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή με τους κατάλληλους ανθρώπους.

Αν σας «επιτρέπαμε» να χρησιμοποιήσετε μόνο τρεις λέξεις για να περιγράψετε τον χώρο στον οποίο βρισκόμαστε σήμερα ποιές θα ήταν αυτές;
Η πρώτη λέξη θα ήταν Ελλάδα, η δεύτερη θα ήταν γεύση και για την τρίτη θα χρησιμοποιήσω δύο λέξεις: μικροί παραγωγοί.

Σε πολλούς φαίνεται να κάνει εντύπωση η ηλικία σας… Ποιο φαίνεται να είναι τελικά το απαραίτητο ή τα απαραίτητα συστατικά για να πετύχει κανείς νωρίς; Γενικότερα σήμερα που τα πράγματα στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα δύσκολα, τι θα συμβουλεύατε τους συνομήλικους μας ή και τους ακόμη μικρότερους;
Νομίζω ότι το μυστικό ήταν … ότι δεν υπήρχε δεύτερη επιλογή για εμάς. Δεν υπήρχε κάποιο back up ώστε να πούμε αν δεν πετύχει αυτό θα κάνουμε κάτι άλλο. Το μυστικό της επιτυχίας ήταν ότι είμαστε εκατό τα εκατό εκεί ώστε να πετύχει και αν κάτι δεν πετύχει θα το προσαρμόσουμε έτσι ώστε να πετύχει πάλι. Θα ανοίξουμε αυτό το μαγαζί, θα βρούμε χρήματα για να πληρώσουμε τους προμηθευτές κτλ. και δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Το μαγαζί πρέπει να δουλέψει. Αν δεν δουλέψει θα το έχουμε το μαγαζί ανοιχτό και το βράδυ για να δουλέψει. Το άλλο μυστικό είναι βέβαια η πολλή δουλειά. Είμαστε εδώ συνεχώς. Αυτό που θα έλεγα στους νέους…(γέλια) είναι να το ξεκινήσουν. Αν ξεκινήσουν κάτι και μπουν στη ροή μετά δεν πρέπει να υπάρχει η επιλογή να το σταματήσουν.

Είναι προφανές ότι βρίσκεστε σε μία φάση «δημιουργικού αναβρασμού». Αποκαλύψτε μας τα αμέσως επόμενα μελλοντικά σας σχέδια.
Θα θέλαμε το Ergon να ταξιδέψει και σε άλλες χώρες. Ξεκινάμε με το εστιατόριο στο Λονδίνο, ενώ ήδη εξάγουμε προϊόντα μας σε 10 χώρες στην Ευρώπη αλλά γενικά θα θέλαμε να αναδείξουμε την ελληνική γαστρονομία στο εξωτερικό. Αυτός είναι ο σκοπός μας. Θέλουμε να δείξουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο σουβλάκι και τζατζίκι. Είναι και αυτό αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Επίσης ένα μεγάλο στοίχημα που θέλουμε να κερδίσουμε είναι οτιδήποτε φέρει το brand Ergon να το εμπιστεύεται ο κόσμος.

Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο μέρος στην Αθήνα;
Γενικά το κέντρο της Αθήνας μου αρέσει πάρα πολύ. Οδός Κολοκοτρώνη και πλατεία Καρύτση.



|| Χαριλάου Τρικούπη 125, Ν.Ερυθραία